DSTS wenst je en ons allen een Kerstmis en een nieuw jaar vol licht en vrede toe

Plotseling wordt de stilte verbroken. Is het weer  kanongebulder? Nee, er klinkt een stem, een Duitse, die zachtjes zingt: Stille Nacht! Heil’ge Nacht! Vervreemd zweeft het lied over de geboorte van het vredeskind over het uiteengerukte en doodse land. Maar dan barst het gezang los vanuit de Duitse loopgraven en golft het over de velden van Vlaanderen. Aan de andere kant blijft het even stil, tot de geallieerden beginnen te klappen en te roepen: ‘More, more’. De Duitsers antwoorden met ‘Merry Christmas, Englishmen’ en ‘We not shoot, you not shoot’. Het nieuws van de kleine vrede in de grote oorlog verspreidt zich als een lopend vuurtje; van de Noordzee tot aan de Zwitserse grens leggen vijanden de wapens neer en gaan samen kerstmis vieren. Nu het geweld is gestaakt, worden de doden in het niemandsland  begraven. Soldaten staan zij aan zij bij de graven. Het Onze Vader klinkt wisselend in het Engels en het Duits. Hierna  drinken ze champagne met elkaar, roken samen een sigaret en spelen een potje voetbal. 

Deze kleine vrede met Kerst 1914 is een unicum. Zo’n vrede, van onderaf door gewone mensen uitgeroepen, is nooit eerder in een oorlog voorgekomen. “It was the most wonderful thing of the war”, is later te lezen in berichten van ooggetuigen in Engelse kranten. 

Dit jaar is het precies een eeuw geleden dat de grote oorlog ten einde kwam. De duizenden fakkels bij de Tower of London eerder dit jaar zetten ons stil bij het licht dat terugkwam in en na de oorlog. Dat licht van vrede wil ook schijnen in onze levens en onze dagen, soms op onverwachte plekken en ontstoken door hen waarvan je het niet verwacht.

Van harte wensen we je en ons allen een Kerstmis en een nieuw jaar vol licht en vrede toe.